Artikel uit de Margriet van December 1987 over de kunstuitleen.
Henny: "Soms word ik er een beetje melancholiek van, maar meestal maakt dit werk mij blij. Dan komen alle herinneringen aan de Achterhoek boven. Heerlijk, want wat hebben we daar vaak gekampeerd. Volgens mij is dit in de herfst geschilderd en dan is de Achterhoek op z'n mooist".
Henny (35) en haar man zijn sinds de oprichting van de kunstuitleen al lid.
"We zijn allebei gek op kunst", vertelt zij. "Maar vaak is het zo duur. Het voordeel van de uitleen is ook dat als je iets niet mooi vindt, je het bij wijze van spreken de volgende dag terug kunt brengen. Maar het ge beurt ook wel eens dat je ergens nauwelijks afstand van kunt doen. Dan kopen we het alsnog.
Dit schilderij heb ik ook direct in mijn hart gesloten. Die warme kleuren. Ik heb het zo vaak in het echt gezien. Die witte bast van de berken, gehuld in een lichte ochtendnevel. Die boerderijtjes tussen kleine bossages. Als ik lang naar dit schilderij kijk, wil ik direct weer terug.
Toen we nog geen kinderen hadden gingen we vaak zo maar een weekeind. De laatste keer is echter alweer weer 4 jaar geleden. Maar op deze manier hebben we een stukje Achterhoek in huis gehaald, hoewel...
Misschien is het wel ergens anders geschilderd!".
